In onze 24/7 samenleving waarin alles moet en kan, is er weinig ruimte voor rust. Onder sociale druk is burn-out beroepsziekte nummer één geworden. Drie op de vier jongeren heeft last van stress en burn-out klachten! Nu meer dan ooit, is een tijd van (laten) rusten belangrijk voor ons fysieke en geestelijke gezondheid!

“Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.” (Mat. 11:28)

Zondagsrust

Bisschop T. Enright schreef diverse brieven en artikelen, gericht aan de protestant christenen. De kernboodschap is dat de protestanten door het onderhouden van de zondagsrust, de macht van de Katholieke Kerk erkennen. Hieronder een aantal citaten uit een krantenartikel. Enright visie werd en wordt breed gedeeld in de Katholieke kerk.

Sola scriptura

In het protestantisme is uitsluitend het Schrift/de Bijbel (‘sola scriptura’) gezaghebbend. In de Rooms-Katholieke Kerk staat traditie boven het Schrift. Enright stelt dat “de Katholieke Kerk- die macht heeft om wetten bindend te maken aan het geweten, bindend tegenoverstaande God, bindend onder dreiging van hellevuur.”

Gedenk de sabbatdag

Als voorbeeld van die macht, wijst Enright op de zondagsviering: “Welk recht hebben de Protestantse kerken om die dag te houden? Geen enkele. U zegt het is om het gebod te houden, ‘Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt’. Maar de Zondag is niet de Sabbat volgens de Bijbel en de geschiedschrijving.“

Om zijn ‘sola scriptura’ punt te bekrachtigen schrijft Enright: “Ik heb herhaaldelijk $1000 aangeboden aan een ieder welke bewijs kan aanleveren vanuit de Bijbel dat Zondag de dag is welke we dienen te houden, en niemand heeft het geld opgeëist.”

De sabbat is een…

• eeuwige instelling: Gods Woord is onveranderlijk (Jes. 40:8; 1 Pe. 1:24-25) en de sabbat is een eeuwige instelling van God (Lev. 16:31). De sabbat is ingesteld nadat God de mens (Hebr. ‘adam’) had geschapen op de zesde dag (Gen. 1:26-27). De rustdag is door God ingesteld voor de mens, wat door Jezus werd bevestigd in Marcus 2:27. Het is zodoende ook geen gebod voor uitsluitend de Israëlieten maar voor alle mensen die zich bij God aansluiten (Ex. 12:38; Joz. 8:33). Lang voordat God Zijn voorschriften, geboden, verordeningen en wetten in schrift vastlegde, onderhield Abraham ze al (Gen. 26:5). God verwachtte van Zijn volk dat zij ook de sabbat zouden eerbiedigen (Ex. 16:4-5), voordat dit gebod in schrift werd vastgelegd (Ex. 20:8-11). Door Zijn profeet Jesaja openbaarde God dat in de nog toekomende tijd alle volken/ al het vlees de sabbat zullen gaan onderhouden (Jes. 56:1-7; Jes. 66:22-23).
• gebod: het betreft het vierde gebod van de tien geboden zoals vermeld in Exodus 20:8-11 en Deuteronomium. 5:12-15. “Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is. Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die.”
• zegel: sinds mensheugenis wordt een zegel gebruikt als waarborg voor de echtheid van de belangrijkste en meest plechtige oorkonden en documenten. Aan het zegel kan de ontvanger opmaken wie de afzender (naam zegeldrager) is, veelal met vermelding van autoriteit en jurisdictie. De tien geboden is een decreet en het sabbat gebod is de zegel van de afzender; de HEERE (naam – Ex. 3:13-15) welke de hemel en de aarde (jurisdictie) heeft gemaakt (autoriteit: Schepper).
• ‘werkwoord’: het Hebreeuwse woord ‘sabbat’ is afgeleid van het woord ‘sjavat’ wat de betekenis heeft van ‘ophouden’ en ‘opnieuw ademen’. Sabbat betekent letterlijk ‘ophouden met (laten) doen’ oftewel ‘rusten’. Sabbat is pauze houden van werk, het op adem kunnen komen voor de volgende inspanning.
• feestdag: sabbat is ook één van Gods feesten (Lev 23:2-3). De HEERE heeft gezegd “Dit zijn Mijn feestdagen”. Om te kunnen feesten zal je moeten ophouden met werken, ontspanning voor de volgende inspanning. De feesten zijn Gods gefaseerd reddingsplan voor de gehele mensheid en de sabbat ziet uit naar een nieuwe schepping. Klik hier voor uitgebreide uitleg.
• verbondsteken: net zoals de regenboog een verbondsteken is (Gen. 9:13), is de sabbat een verbondsteken (Ez. 20:12,20) tussen God en de mensen die zich bij Hem aansluiten (Ex. 12:38; Joz. 8:33).
• naam: van de zevende dag.

De zevende dag

Enright schrijft: “Iedereen weet dat de Zondag de eerste dag van de week is, terwijl de Zaterdag de zevende dag en de Sabbat is, de dag die als rustdag wordt gezegend. Het wordt zo erkend in alle beschaafde naties.”

De sabbat is inderdaad de zevende dag van de week (Gen. 2:2-3; Ex. 20:10-11; Deut. 5:14). De zevende weekdag, is de enige weekdag welke door God wordt gezegend én geheiligd (Gen. 2:3). Geheiligd betekent dat deze weekdag door God apart is gezet van de andere weekdagen. Zodoende heeft de zevende dag als enige weekdag in de Bijbel een naam, de sabbat. De overige dagen worden aangemerkt als de 1e, 2e, 3e etc. dag na de sabbat.

Hoe kan iedereen weten dat de zaterdag, de zevende dag en de sabbat is? Vraag aan een Italiaan de namen van de weekdagen. De zaterdag zal ‘sabato’ worden genoemd. Vele talen hebben een gelijkende sabbat naam voor deze zevende weekdag!

De eerste dag

Enright is heel duidelijk over welke autoriteit de rustdag heeft veranderd. Het was geen Hemelse autoriteit, want Gods Woord is onveranderlijk (Jes. 40:8; 1 Pe. 1:24-25) maar een wereldse autoriteit!

“Het was de heilige Katholieke Kerk die de rustdag van Zaterdag naar Zondag, de eerste dag van de week veranderde. En het dwong niet alleen allen om Zondag te houden, maar de Concilie van Laodicea A.D. 364, vervloekten zij die de Sabbat hielden en spoorden alle personen aan op de zevende dag te werken onder de sanctie van een banvloek.”

De geschiedschrijving bevestigd dit feit. Tijdens de Concilie van Laodicea (Canon XXIX) werd gedeclareerd: “Christenen moeten geen Joodse gewoontes volgen door te rusten op de sabbat, maar moeten werken op die dag, liever de Dag van de Heer te eren en, indien mogelijk, dan te rusten als Christenen. Maar als iemand zal worden gevonden welke de Joodse gewoontes volgt, laten ze worden verstoten van Christus.”

Tijdens het concilie van Nicea in het jaar 325, was reeds de ‘Joodse gewoonte’ m.b.t. viering van Pasen veranderd. De reden is wat we tegenwoordig als antisemitisch zouden bestempelen. “In de eerste plaats werd er verklaard dat het ongepast is om de Joodse gewoonten te volgen bij de viering van dit heilig feest, omdat hun handen bevlekt zijn door misdaad […] Laat ons zodoende, niets in gemeen hebben met de joden, welke onze tegenstanders zijn […] welke, na de dood van onze Heer te hebben bewerkstelligd […] een volk zo volledige verdorven […] Daarom moet deze nalatigheid worden gecorrigeerd, zodat wij niets meer gemeen hebben met die familiemoordenaars en moordenaars van onze Heer.” Helaas zien we in onze tijd dat dit haatdragend zaad tegen het door God verkozen volk, rijpe vruchten draagt.

De Katholieke kerk bevestigd dat de sabbat, de zevende dag door God wordt gezegend. Door tradities denkt de Katholieke kerk de macht te hebben om de rustdag van zaterdag naar zondag te doen veranderen. Daarmee wordt niet Gods zegening overgedragen naar de eerste dag of naar enig andere dag dan de zevende!

Kerstenen

De ‘Joodse gewoonten’ waartegen de Katholieke kerk zich afzet, betreffen Gods onveranderlijk Woord in Leviticus 23, waarvan God zegt “Dit zijn Mijn feestdagen”. De motivering voor het veranderen van Gods instellingen zijn behalve antisemitisch, ook heidens van aard.

In het Romeinse rijk had de cultus van Sol Invictus (‘onoverwinnelijke zon’) een vooraanstaande positie. Keizer Constantijn de Grote liet munten slaan met afbeelding van de god Sol Invictus. Op 7 maart 321 liet hij ‘de Heilige Dag van de Zon’ (zondag) tot officiële Romeinse rustdag uitroepen, zoals vermeld in de Codex Justinianus (lib. 3, tit. 12, 3). In het jaar 364 werd op straf van excommunicatie, rust op de sabbat (zaterdag) door de kerk verboden.

Op 25 december, kort na het lengen van de dagen na de winterzonnewende, vierde de cultus de “Dies Natalis Solis Invicti” (verjaardag van de onoverwinnelijke zon). In de 4e eeuw werd in de christelijke traditie, 25 december breed geaccepteerd als de geboortedatum van Jezus, het “Licht van de Wereld”.

In de 4e eeuw schreef Socrates Scholastic in zijn boek Ekklesiatike Historia: “Bijna alle kerken in de wereld vierden de heilige mysteriën (de maaltijd des Heren) wekelijks op de sabbat, echter de christenen van Rome en Alexandrië zijn opgehouden dit te doen vanwege een oude traditie“.

‘Kerstenen’ is het proces waardoor heidense volkeren zich tot het christendom bekeren. In dit proces werden heidense plaatsen, feestdagen en tradities geïntegreerd in het christendom. Zo werd het nieuwe geloof acceptabel voor de heidense volkeren. De kerk vernietigde niet het heidendom, maar adopteerde het.

Twee heren?

Jezus Christus is de Heer van de sabbat, de zevende dag (Mat. 12:8). De discipelen, apostelen en de vroegchristelijke gemeente volgde in gehoorzaamheid het voorbeeld van Jezus en heiligde de sabbat in erkenning van Gods autoriteit in de hemel en op aarde. Voor wie, aldus Enright, ‘buig je in gehoorzaamheid’ als je de eerste dag van de week houdt?

“Welke kerk wordt door de gehele beschaafde wereld gehoorzaamd? Protestanten roepen ons elk afschuwelijke denkbare scheldnaam na; antichrist, het scharlaken-gekleurde dier, Babylon etc. en tegelijkertijd belijden ze groot eerbiedigheid voor de Bijbel, en toch door hun plechtige onderhouden van de Zondag erkennen ze de macht van de Katholieke Kerk. De Bijbel zegt, “Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt”, maar de Katholieke Kerk zegt, “Nee, houd de eerste dag van de week”, en de gehele wereld buigt in gehoorzaamheid.”

De Katholieke Kerk heeft het zondag gebod ingesteld, haar veronderstelde jurisdictie is beperkt tot de wereld en de autoriteit wordt gegeven door de mensen welke aan haar gehoorzaam zijn.

Er is de Heer van de sabbat en een heer van de zondag. In Mattheüs 6:24 zegt Jezus; “Niemand kan twee heren dienen…”

Het scharlaken-gekleurde dier, Babylon

De profeet Daniël kreeg van God een visioen met daarin een beeld van een toekomstige koning “die zal verschillen van die er eerder geweest waren… Woorden tegen de Allerhoogste zal hij spreken, de heiligen van de Allerhoogste zal hij te gronde richten. Hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen” (Dan. 7:24-25). Sinds de reformatie in de 16e eeuw, denken protestanten hierin het pausdom te herkennen.

• Het pausdom was meer dan nu, een zeer invloedrijke wereldse/ -geestelijke macht en zodoende verschillend van andere wereldse machten.
• Door tradities stelt het pausdom macht te hebben “om wetten bindend te maken aan het geweten, bindend tegenoverstaande God, bindend onder dreiging van hellevuur” waarmee haar woorden in tegenspraak zijn met de Allerhoogste.
• Op basis van het edict Cunctos populos (Alle volkeren), vervolgde het pausdom alle christenen welke afweken van de Katholieke leer. De protestanten zagen in de inquisitie de vervolging van de heiligen van de Allerhoogste.
• Het pausdom had zowel het gebod m.b.t. afgodsbeelden als het sabbatgebod gewijzigd en de viering van Pesach/-Pasen veranderd. Daarmee had het bepaalde tijden en de wet veranderd.

Het is zodoende niet vreemd dat de protestanten in de wereldse/geestelijke macht van het pausdom de “antichrist, het scharlaken-gekleurde dier, Babylon” herkennen.

Eindwoord

Uit de Bijbel en de geschiedschrijving weten we dat Gods eeuwige instelling van het sabbat gebod, door christenen werd geheiligd tot in de 4e eeuw. Door Zijn profeten heeft God geopenbaard dat in nabije toekomst, de sabbat door alle volken zal worden geheiligd. Is het dan werkelijk Gods wil dat de kerk in de tussenliggende periode de sabbat niet heiligt?

De Katholieke Kerk erkent dat de zondagsviering een door de mensen ingestelde traditie is. Ook in Jezus tijd was er sprake van door mensen ingestelde tradities en dit was zijn antwoord op de vraag waarom Zijn leerlingen zich er niet aan hielden.

“Hij antwoordde: ‘Huichelaars! De profeet Jesaja had gelijk toen hij zei: “Deze mensen eren God met de mond, maar in hun hart moeten zij niets van Hem hebben. Hun godsdienst is waardeloos. Ze houden zich alleen maar bezig met menselijke wetten en niet met de wet van God.” U houdt vast aan de traditie, maar aan Gods opdracht denkt u niet. U schuift Gods gebod gewoon aan de kant en zet uw traditie ervoor in de plaats.” (Mar. 7:6-9 HB)