De naam ‘halloween’ is een verbastering van All Hallow’s Eve of Allerheiligen. Halloween is geen onschuldig feestje, dat zeggen diegene die het uit hun expertise weten!
Oorsprong
Van oorsprong betreft het Keltische voorouderverering op 1 november. De oude naam is ‘Oidhche Shamna’, de Wake van Samhain (de vorst van het dodenrijk).
Op de avond van 31 oktober droegen de druïden (Keltische priesters) alle mensen op hun haardvuur te doven. Dan legden zij nieuwjaarsvuren aan van (heilige) eikentakken en daarin verbrandden zij (delen van) de oogst, maar ook dieren en mensen, als offer voor hun goden en godinnen (vandaar de Engelse naam bonfire of bonefire, vuur van beenderen).
Tijdens dit ritueel waren de mensen bekleed met koppen en huiden van dieren en deden aan waarzeggerij en wichelarij. Zij sprongen over de vlammen, dansten en zongen, allemaal om de boze geesten weg te jagen.
Samhain zou dan die geesten in dezelfde nacht naar iedereen sturen die niet, zoals zijzelf, als boze geesten waren verkleed. Als je was vergeten om je te verkleden, dan kon je alsnog de geesten ontlopen door een schaal met vruchten klaar te zetten om de ronddolende geesten voedsel en onderdak te geven. Je mocht dan hopen dat de demon daar genoegen mee nam, anders zou zijn vloek je treffen om onheil over je huis te brengen.
Kinderfeest?
In het verkleden, trakteren en het laten schrikken tijdens Halloween, zijn deze heidense elementen terug te herkennen. Mensen zien het als onschuldige traditie, maar zij die voorheen zich bewogen in het occultisme, kijken als ervaringsdeskundigen er met andere ogen naar. Binnen het occultisme is Halloween één de belangrijkste feestdagen. Als ooggetuigen van de geestelijke wereld, waarschuwen zij dat het is absoluut geen kinderfeest is!
Getuigenissen
Ex-‘zwarte’ heks Elly Loos waarschuwt dat je jezelf ermee openstelt voor de wereld van de duisternis en je heel langzaam maar zeker afzakt naar de afgrond, die kan lijden tot zelfvernietiging. Zij is bezorgd over de vercommercialisering van hekserij en de hiermee gepaarde gevaren voor kinderen.
Ex-‘witte’ heks Joyce Foekema beschrijft dat hekserij enerzijds bestaat uit natuurreligie (Wicca: het geloof in een godin, god en natuurgeesten) en anderzijds uit magie. In hekserij gaat men ervan uit dat magie uit neutrale krachten bestaat en er één wet is “doe wat je wilt mits je niemand schaadt”. Een positief gebruik van die ‘neutrale’ krachten noemt men ‘witte magie’ en het negatieve gebruik ‘zwarte magie’.
Joyce waarschuwt dat de geestelijke wereld niet neutraal is maar bestaat uit goede machten en hele kwade machten. De kwade machten zijn erop uit om leven van mensen te verzieken (depressiviteit, nachtmerries, overspannenheid en ziekte) en te vernietigen (zelfmoord). Mensen die zich in laten met occulte dingen zullen vroeg of laat de gevolgen ervan ervaren.
Als praktiserend heks heeft zij een verbond met een godin gesloten en verzegeld met haar bloed. Zij had een plechtige eed af gelegd waarin ze had beloofd de rest van haar leven te wijden aan het dienen van die godin. Daarmee hadden de geestelijke machten recht op haar ingewijde leven. Joyce getuigt van de persoonlijke gevolgen van het breken met Wicca nadat ze Gods bestaan ervaart en tot geloof komt en de ontdekking dat Jezus de Christus sterker is dan de geestelijke machten.
Elly Loos beschouwde zichzelf als ‘zwarte heks’ en was lid van een heksen coven(kring) . Bij haar inwijding zweerde zij trouw aan Lucifer, de god van de zon en de maan en het licht. Als wedergeboren christen kwam ze bij de rand van de dood vandaan en ervoer zij weer blijheid en opluchting om te kunnen leven zonder duistere gedachten. Zij was gered maar het duurde een tijd voordat ze bevrijd was.
Als ‘witte heks’ was Joyce ervan overtuigd dat de wereld er beter uit zou zien als er meer mensen waren zoals zij. Nu waarschuwt zij voor het aanroepen van vernietigende geestelijk machten om dingen te doen die uiteindelijk zullen leiden tot negatieve dingen in mensen levens. Het lijkt okay, zegt ze, maar het staat gelijk aan alcohol of pilletje geven om je goed te gaan voelen maar op de lange duur kan het lijden tot vernietiging.
